Nadal mam wątpliwości czy dobrze robię, kończąc pisanie na tym blogu. Przecież tutaj zaczęło się nowe życie. Tutaj otworzyłam swoje serce i podzieliłam się z wami moimi myślami. Ale najlepsze jest to, że to co jest napisane na tym blogu na zawsze zostanie. Naprawdę potrzebny mi jest profesionalny blog. Chcę zachować moje cenne myśli na innym piękniejszym blogu. Skoro twierdzę, że będę pisać na nowym blogu przez długi okres czasu to warto mieć taki blog kupiony, który zawsze będzie mój, a nie własnością jakieś firmy. Myślałam nad tym czy wstawić piosenkę na nowym blogu, ale wycofałam myśl ponieważ, nie którzy nie lubią słuchać muzyki w czasie czytania. Jeżeli bym miała jakoś piosenkę na blogu, to zdecydowanie bym wstawiła ''Ayub Agada''. To jest prze piękna piosenka po afrykańsku. Facet, który śpiewa tą piosenkę porusza moje serce, że za każdym razem czuje jak bym była nie dostępna i w swoim świecie.
Na urodzinach mojej siostrzenicy za-obserwowałam mojej drugiej siostrzenicy (Matyldy) buty. I poczułam trochę tęsknoty za bycie małą dziewczynką.
Ostatnio myślałam dużo i pomyślałam o moich marzeniach. I powiem wam o czym naprawdę marze. Wiem, że moje marzenia dotyczą dzieci i pracowanie z nimi, ale mam też takie ogólne marzenie o którym marze z całym sercem. Co dzień w nocy powtarzam te same słowa ''będzie taki dzień bez łez - bez bólu - bez strachu''. Nie mogę przełknąć to, że dzieci świadkami przemocy są rozdarte emocjonalnie i jednocześnie kochają i nienawidzą prześladowcę. Czy to nie świadczy o tym, że dziecko jest jak aniołek. Kochają nawet gdy cierpią przez kogoś. Zamykam oczy i widzę lepsze dni, zamykam oczy i się modlę, żeby były te lepsze dni.
Czy wiecie, że ona kochała motylki, uwielbiała się przebierać w księżniczkę i lubiła się uśmiechać. Czy też wiecie, że ktoś zabrał jej niewinność pozostawiając smutne - bojące się dziecko. Już nie musi się bać ani płakać, bo jest w niebie z aniołkami. Shanaiya Davis była piękna jak widać na dole.
No comments:
Post a Comment